กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีงูเห่าไฟตัวหนึ่งได้เลื่้อยผ่านเข้าไปในวัดเซน เหตุการณืนี้ทำเอาชาวบ้านแตกตื่นกันทั้งวัด ต่างพากันวิ่งหนีกันอลม่าน เสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นเรื่อยๆ จนหลวงพ่อวัดเซนต้องเดินมาดู
หลวง พ่อ : มีอะไรกันเหรอโยม
ชาวบ้าน : งูเห่า!!!! งูเห่าครับหลวงพ่อ โอ้โฮตัวใหญ่เบ้อเร่อ ตาแดงก่ำ ถ้าโดนฉกนี่คงตายคาที่แน่เลยครับ นี่เดี๋ยวพวกผมคิดว่าจะไปฆ่ามันครับ
หลวงพ่อ : อย่าเลย อย่าไปฆ่าอย่าไปรังแกมันเลย สัตว์เดรัตฉานมันไม่รู้เรื่องหรอก มันหากินไปตามประสาของมัน มันมาเองเดี๋ยวมันก็ไปเอง
หลาย คนพอได้ยินหลวงพ่อพูดอย่างนี้ก็ไม่ค่อยเห็นด้วย บางคนบอกว่าถ้างูยังอยู่ กลัวมันฉก กลัวมันกัด และ อื่นๆอีกหลายเหตุผลความกลัว ในขณะที่ชาวบ้านคุยกันเรื่องกลัวงู หลวงพ่อก็ยืนนิ่งฟัง แต่ท่านดูนิ่งสงบเป็นพิเศษ ไม่พูดจาอะไรเลย จนมีชาวบ้านอดถามไม่ได้ว่า
ชาว บ้าน : หลวงพ่อยืนนิ่งดอะไรเหรอครับ
พลวงพ่อ : เฮ้อ มนุษย์เราต่างพากันกลัวแต่งูเห่าภายนอก แต่ไม่พากันกลัวงูเห่าภายในกันเลย
ชาว บ้าน : หือ งูเห่าภายในมีด้วยเหรอครับ ยังไงครับ
หลวง พ่อค่อยๆอธิบายให้ฟังว่า " ก็อารมณ์ของเราไง มันชอบเลื้อยไปเรื่อยๆ มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ ทั้งเฉยๆ สุขแสดงออกมาในความเพลิดเพลินใจ ทุกข์แสดงออกมาในอารมณ์เศร้าเสียใจ เราทั้งหลายก็มักที่ไปจับไปต้องอารมณ์เหล่านี้ จับแล้วคิดแล้วก็สร้างความทุกข์ให้ตนเอง ทุกข์เท่าไรๆก็ไม่เข็ด ดังนั้นทางที่ดีให้พากันวางเสีย อารมณ์เราเปรียบเสมือนงูเห่า จับเมือไรมันจะฉกทันที จะสร้างทุกข์ให้แก่ตนทันที "
ชาวบ้าน : งูเห่า!!!! งูเห่าครับหลวงพ่อ โอ้โฮตัวใหญ่เบ้อเร่อ ตาแดงก่ำ ถ้าโดนฉกนี่คงตายคาที่แน่เลยครับ นี่เดี๋ยวพวกผมคิดว่าจะไปฆ่ามันครับ
หลวงพ่อ : อย่าเลย อย่าไปฆ่าอย่าไปรังแกมันเลย สัตว์เดรัตฉานมันไม่รู้เรื่องหรอก มันหากินไปตามประสาของมัน มันมาเองเดี๋ยวมันก็ไปเอง
หลาย คนพอได้ยินหลวงพ่อพูดอย่างนี้ก็ไม่ค่อยเห็นด้วย บางคนบอกว่าถ้างูยังอยู่ กลัวมันฉก กลัวมันกัด และ อื่นๆอีกหลายเหตุผลความกลัว ในขณะที่ชาวบ้านคุยกันเรื่องกลัวงู หลวงพ่อก็ยืนนิ่งฟัง แต่ท่านดูนิ่งสงบเป็นพิเศษ ไม่พูดจาอะไรเลย จนมีชาวบ้านอดถามไม่ได้ว่า
ชาว บ้าน : หลวงพ่อยืนนิ่งดอะไรเหรอครับ
พลวงพ่อ : เฮ้อ มนุษย์เราต่างพากันกลัวแต่งูเห่าภายนอก แต่ไม่พากันกลัวงูเห่าภายในกันเลย
ชาว บ้าน : หือ งูเห่าภายในมีด้วยเหรอครับ ยังไงครับ
หลวง พ่อค่อยๆอธิบายให้ฟังว่า " ก็อารมณ์ของเราไง มันชอบเลื้อยไปเรื่อยๆ มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ ทั้งเฉยๆ สุขแสดงออกมาในความเพลิดเพลินใจ ทุกข์แสดงออกมาในอารมณ์เศร้าเสียใจ เราทั้งหลายก็มักที่ไปจับไปต้องอารมณ์เหล่านี้ จับแล้วคิดแล้วก็สร้างความทุกข์ให้ตนเอง ทุกข์เท่าไรๆก็ไม่เข็ด ดังนั้นทางที่ดีให้พากันวางเสีย อารมณ์เราเปรียบเสมือนงูเห่า จับเมือไรมันจะฉกทันที จะสร้างทุกข์ให้แก่ตนทันที "
