ผู้เขียน l ชีวิตอาจไม่ยืนยาว แต่ขอให้วรรณกรรมนี้ยังคงอยู่เป็นเครื่องประดับปัญญาชน(ฟรี)... (ลิขสิทธิ์การจัดพิมพ์จำหน่าย)
.
วันพุธที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558
เรื่องที่ 12 นกบิน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนักจิตอาสามาปฏิบัติธรรมกับหลวงพ่อวัดเซน 3 คน หลวงพ่อได้ให้พวกเขาไปนั่งสังเกตท้องฟ้า ว่าวันนี้จะมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้าง เมื่อการสังเกตสิ้นสุดลง หลวงพ่อจึงได้สนทนากับพวกเขา ดังนี้
หลวงพ่อ : แต่ละคนบอกหน่อยซิ เห็นอะไรบ้าง
คนที่ 1 : ผมเห็นเครื่องบินลำใหญ่ลำหนึ่ง กำลังขนส่งผู้โดยสารบินผ่านไปครับ
คนที่ 2 : ผมเห็นนกน้อยหนึ่งตัวบินคาบหญ้ากลับไปกลับมาเพื่อสร้างรัง ให้นกอีกหลาบตัวได้อยู่อาศัยครับ
หลวงพ่อ : เออ แล้วเหตุการณ์เครื่องบิน กับ นกน้อย มีอะไรที่เหมือนกัน
ทุกคน : ทั้งสองอย่างกำลังทำประโยชน์ให้กับคนอื่นครับ
หลวงพ่อ : เหรอ แล้วเหตุการณ์เครื่องบิน กับ นก มีอะไรที่ต่างกัน
ทุกคนนิ่งเงียบ คิดหาเหตุผลเพื่อตอบหลวงพ่อ ในที่สุดชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า " ในขณะที่เครื่องบินทำประโยชน์ได้ทิ้งรอยคือควันเอาไว้ แต่นกไม่ทิ้งรอยให้เห็นเลยครับ"
หลวงพ่อฉีกยิ้มกว้างให้กับคำตอบของเขา ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า
คนเราก็เหมือนกันนะ หลายคนมุ่งสร้างความดี เสียสละ เพื่อทำประโยชน์ใหญ่ให้คนอื่น แต่หลายคนทำแล้วก็ไม่ค่อยมีความสุขเพราะเขาเหล่านั้นได้ทิ้้งรอย คือ ความคาดหวัง ความปรารถนา จนยึดมั่นถือมั่นในผลที่จะเกิดขึ้นจากการกระทำของเขา
แต่บางคนทำแล้วเขามีความสุข เพราะอุดมการณ์ในการทำความดีของเขานั้น เขาทำความดีที่ได้ทำ ทำโดยไม่มีความปรารถนาให้เดือดเนื้อร้อนใจ ปิติสุขกับการกระทำทุกขณะจิต แม้เขาจะทำสิ่งที่ยิงใหญ่แต่เขาก็มองเป็นสิ่งธรรมดา ไม่ยึดติดกับผลที่เกิดขึ้นเหมือนกับนกที่ค่อยๆบินผ่านไป ไม่มีรอย คือ ความคิดพะวงหลงเหลือให้เห็น ฉนั้นแล้ว ขอให้ทุกคนจงทำดี ไม่หวังดี ประดุจดังนกบินไม่ทิ้งรอย แล้วเราจะได้พบกับความสงบสุขที่ยิ่งใหญ่