.

.

วันพุธที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2558

เรื่องที่ 3 คิดไม่ถึง


การครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มคนหนึ่งเที่ยวขับรถเก่งคันใหม่ป้ายแดงไปให้ใครต่อใครดู เพื่อที่จะให้คนอื่นชื่นชม หรือไม่ก็เกิดความรู้สึกอิจฉาตนเอง วันหนึ่งชายหนุ่มได้ขับรถคันใหม่นี้ไปอวดเด็กวัด ณ วัดเซนแห่งหนึ่ง

ชายหนุ่ม : นี่น้อง!! รถเก่งคันสีแดงนี่ของพี่เอง รุ่นใหม่ล่าสุดเลยนะ ล้อแม็กซะด้วย แถมเบาะก็ทำจากหนังอย่างดี ที่สำคัญมันขับดีมากเลย พี่ชายพี่เพิ่งซื้อให้เองแหละ
เด็กวัดยิ้ม ชื่นชมด้วยความดีใจ ต่อจากนั้นก็เดินสำรวจดูรถทุกรายละเอียดของรถ ก่อนจะพูดขึ้นว่า " ผมอยากเป็นอย่างนั้นบ้างจังเลย ดีจังเลยนะ" ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ พลางคิดในใจว่าเด็กคนนี้กำลังเกิดความอิจฉาเขาอยู่

ต่อมาเด็กวัดยืนนิ่งไปสักครู่ ก่อนที่จะพูดขึ้นว่า " ผมมีน้องชายอยู่หนึ่งคน ผมอยากให้น้องชายของผมเห็นรถคันนี้บ้างจังเลย"

ชายหนุ่มพอได้ฟังก็ใจพองโต พลางคิดว่า อ๋อ เด็กวัดคนนี้คงอยากให้น้องมาชื่นชมรถคันงามของเรา ไม่ได้ๆ เราต้องไปให้เขาชื่นชมรถของเราสักหน่อย เราจะได้รู้ว่าน้องของเขาจะชมว่าอย่างไรบ้าง ว่าแล้วชายหนุ่มก็พาเด็กวัดขึ้นรถและพาไปที่บ้าน

เมื่อไปถึงบ้านเด็กวัดรีบวิ่งเข้าไปในบ้านแล้วจูงมือเด็กเล็กๆคนหนึ่งออกมา แล้วพูดว่า " นี่น้อง พี่ชายคนนี้พี่ชายเขาซื้อรถให้ พี่ก็อยากเป็นอย่างนั้นบ้าง แต่เป็นอย่างพี่ชายของเขานะ โตขึ้นพี่จะเก็บเงินซื้อรถให้น้องเอง"

ชายหนุ่มอึ้งไปกับคำตอบสักครู่ พลางคิดว่า อ้าวนึกว่าเด็กวัดคนนี้อิจฉาเราซะอีก ที่เขาบอกว่าเขาอยากเป็นอย่างนั้นจัง เขาอยากเป็นอย่างพี่ชายเราต่างหากหรือนี่

ชายหนุ่มไม่ได้แค่อึ้งแค่นั้น แต่เขาถึงกับจุกเลยทีเดียว เมื่อได้ยินคำตอบจากน้องของเด็กวัดว่า
" น้องไม่อยากได้รถยนต์หรอกครับพี่ น้องคงไม่มีความสุขแน่ ถ้าพี่ต้องทำงานหนักในขณะที่น้องสบาย ทุกวันนี้น้องมีความสุขแล้ว ที่พี่ความรักให้น้อง ซึ่งมีค่ายิ่งกว่ารถยนต์เสียอีก "