เรื่องที่ 14 ลูกชาย

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายหนุ่มคนหนึ่งได้เลี้ยงดูพ่อแก่ๆ ซึ่งทุพลภาพอยู่คนหนึ่ง ดังนั้นในแต่ละวันชายหนุ่มจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในการดูแลพ่อแก่ๆเป็นเวลานาน ซึ่งมันทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเบื่อที่จะดูแลพ่อแก่ๆเต็มที ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการร่วมกับภรรยาที่จะนำพ่อแก่ๆคนนี้ไปฆ่าและฝังไว้ในป่า ลึกเสีย

เช้าวันต่อมา ชายหนุ่มได้นำพ่อแก่ๆขึ้นเกวียน แล้วขับพาเข้าไปในป่าลึก เหตุการณ์นี้เจ้าลูกชายตัวน้อยของเขาก็รู้เรื่องมาโดยตลอด เด็กชายรู้สึกสงสารปู่มาก แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ดังนั้นวันนี้เขาจึงได้นั่งเกวียนติดตามมาด้วย ระหว่างทางเด็กน้อยก็ได้ครุ่นคิดว่า จะทำอย่างไรจึงจะช่วยปู่ได้

เมื่อมาถึงป่าลึก ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบขุดหลุมขนาดใหญ่ในเสร็จอย่างเร็วไว เมื่อขุดเสร็จแล้วก็จับเอากิ่งไม้ใหญ่หวังจะไปทุบตีให้พ่อแก่ๆตายเสียที เด็กน้อยไม่รอช้ารีบตะโกนทันทีว่า

เด็กน้อย : ช้าก่อนท่านพ่อ รอข้าก่อน ข้ายังทำภารกิจไม่เสร็จ (พูดพลางเดินหยิบจอบไปขุดหลุมพลาง)

ชายหนุ่ม : ภารกิจอะไรของเจ้า

เด็กน้อย : หลุมฝังศพไง

ชายหนุ่ม : เจ้าจะขุดทำไม พ่อขุดแล้ว หลุมเดียวก็พอแล้ว ปู่ของเจ้ามีคนเดียว
เด็กน้อยนิ่งเงียบก่อนจะพูดว่า "ข้าไม่ได้จะขุดหลุมฝังศพท่านปู่ แต่ข้าจะขุดฝังศพท่านพ่อ เมื่อท่านพ่อแก่เหมือนท่านปู่ยังไงละ"

ชายหนุ่มตกตะลึงในคำตอบที่ได้รับจากลูกชาย เขานึกภาพเหตุการณ์เมื่อเขาแก่แล้วจะถูกลูกชายที่เขารักฆ่าตายแล้วฝังในหลุม มันช่างเหมื่อนกับที่เขากำลังทำกับพ่อบังเกิดเกล้าของเขาตอนนี้จัง ทันใดนั้นเองชายหนุ่มก็ได้สติ สำนึกผิดกับสิ่งที่กำลังทำ และร้องไห้โฮ รีบวิ่งเข้าไปโอบกอดร่างแก่ๆของบิดาตน พร้อมทั้งก้มกราบขอขมาโทษที่ได้กระทำความผิดอย่างร้ายแรง จากเหตุการณ์คำพูดของลูกชายในครั้งนั้น ทำให้ชายหนุ่มได้เปลี่ยนเป็นคนใหม่ เขาได้ตั้งใจเลี้ยงดูบิดาอย่างดีเพื่อให้มีความสุขที่สุด